मेरो गाऊ

15 July 2012 ( कल्दुंगे माईला यू के )

अहा कति रमणीय कति सुन्दर ठाउँ

चिप्लेटीको डाड भन्छ यहि हो मेरो गाऊ !

१५ बर्ष बित्यो हजुर गाउमा गाको छैन 

मोटर बाटो पुग्या रैछ पत्तो मैले पाइन् !!

हेर्दा खेरि यो ठाउँलाई हुन्छ मन उमंग 

मोटर गाडी गुड्दा खेरि भाछु म त दंग !

हिड्थ्यो सधै यहि बाटो  स्कुल जादा खेरि 

कच्ची बाटो कति लामो देख्छु नागबेली !!

चैत मास रैछ क्यार गुरास देख्छु बनमा 

समझीदा त अहिल्यै जाऊकी जस्तो भाछ मनमा !

पत्तो नपाई गाऊ छोडेको भएछु १५ बर्ष 

हुन्न अब यो चालले गाउमा जानु पर्छ !!

जेल भित्रकी एक नारीको हीदय विदारक पत्र

आज म एउटा कुना काप्चामा शिथिल भएर बसी रहेको छु न त आवाज कसैले सुन्ने छ बुझ्ने छ ! जशरी आमाको गर्वमा थिए त्यसरी नै आज म छु ! बिदेशिये म मजबुरी बोकी धन कमाउने आशाम साथी सङी गाउदै हिंड्ने थियो गाउले लोक भाकामा याद आउछ तेही गाउँमा हुर्के खेलेको तेइ बन पखामा अब यो बिरानो ठाउमा जेलको चिसो छिडी मात्रा केही छैन मेरो साथमा !!

सचचै आजा त म बिदेश पाइलो टेकेको पनि पुरा ५ बर्षा बिती सकेछ, अबत लाग्छ ५ हैन मेरा सारा जिबन नै येतै एही बित्ने छ दशै मुखै मा आई सक्यो सदा को दशैमा त दु:ख जेलो निमेग गरिकन कैले रक्सी पारेर कहिले कुखुरा कहिले बाख्रा बेचेरै भये पनि दशै मा मेरो बुडा भै सकेका बा आमालाई जसो तसो एक जोर लुगा फाटो किनी दिन्थे दु:खम सुखम बिहान बेलुका को २ छक टार्नको लागी १० औंला खियएरै भये पनि सन्तुस्तिको गास खाएर जिबान यापन गरेकै थियो परिवार सँगै परिवारको